3 augustus 2014

Mirebrema (Goedenavond),

Vandaag is het onze beurt om een verslag te schrijven. Ondertussen worden we begeleid door Ruben (wordt later nog aangehaald) die pianospeelt en een aantal zingende groepsgenoten! Het was weer een prachtige, zomerse dag en we hebben veel gedaan. Vanmorgen zaten we met z’n allen stipt om acht uur aan het ontbijt, waarna we in Tirana naar de kerk zijn geweest. We mochten een mooie Avondmaalsdienst meemaken en mede dankzij de Engelse tolk waren we onder de indruk van de preek en de eerbied in de dienst. Het Bijbelgedeelte (1 Joh 5) ging over de kracht van het gebed. De dominee leerde ons dat als we bidden naar Gods wil, Hij naar ons wil luisteren en ons zal geven wat we nodig hebben. Het kan soms lang duren voordat ons gebed verhoord wordt, ondanks dat wij bidden naar Gods wil, maar we mogen de zekerheid hebben dat Hij naar ons luistert en ons op Zijn tijd wil antwoorden. Als kind van God mag je weten dat God je antwoorden zult geven. We moeten ons ook steeds weer onderzoeken of we nog steeds bidden naar Zijn wil. Na de dienst hebben we nog even gezongen bij de piano onder begeleiding van genoemde pianist. Over de hobbelige wegen kwamen we weer terug bij ons verblijf.

Nadat we lekker hebben genoten van de gemaakte wentelteefjes vertrokken we naar de andere kant van het dal. Hoe dichter we bij het dorpje kwamen, hoe smaller de wegen en dieper de afgrond. Maar wat was het uitzicht mooi! Als we om ons heen kijken, zijn we steeds meer onder de indruk van de schepping van God. Na een uurtje kwamen we aan in het dorpje Klojk waar een arm gezin ons al stond op te wachten. Het gezin dat de door u gefinancierde hulp kreeg, bestaat uit doofstomme ouders met drie kinderen. Bij de jonge dochter van 11 jaar konden we echt merken dat ze geen kind kan zijn. Ondanks dat ze blij waren met de hulp die ze kregen, kon het meisje geen emotie tonen. De ouders daarentegen sprongen een gat in de lucht. De hulp die deze mensen krijgen bestaat uit voornamelijk voedsel. Maar tijdens ons bezoek zagen we dat ze nog meer hulp nodig hebben. Vooral het meisje heeft schone kleding nodig, wat ze echt verdient. Dit meisje van elf jaar helpt haar ouders iedere dag thuis en op het land. Dit kunnen we ons in het westen toch niet voorstellen? Het huis is onveilig en de bedden kunnen niet meer als bedden genoemd worden. Verder staat er vrijwel niets. Dit bezoek was nog aangrijpender dan het bezoek dat we gisteren brachten. Nu we de maten weten van de kleding gaan we deze week op zoek naar geschikte kleding voor dit gezin. Dit zullen we als groep financieren. Op de terugweg hadden we allemaal onze eigen gedachten.

Veilig weer teruggekomen bij het verblijf werd er heerlijke spaghetti voor ons gekookt. En nu zijn we ons aan het voorbereiden voor de eerste dag van de vakantiebijbelweek. “God maakt zijn naam bekend” is het onderwerp. Wilt u voor ons bidden?

Morgen zullen we (vooral Hein) u laten weten hoe de eerste dag van de VakantieBijbelWeek is verlopen!

Mirupafshim! (tot ziens)

Lieve groetjes Elske Lubbers en Judith Jansen