Reisverslag deel 3
05 Augustus 2016 | Albanië, Mushqeta
Dag mensen
Al nagenietend van de overheerlijke pannenkoeken, het HEMA-deuntje spelend op de gitaar zetten wij ons ertoe u te vertellen wat er de afgelopen dagen is voorgevallen in het warme doch bruisende Musquetà. We staan aan de avond van dag drie, wat wil zeggen dat we over de helft van de vakantie Bijbelweek zijn. Door de ervaring van de vorige dagen ging deze dag nog beter dan dinsdag, die beter verliep dan de maandag. Omdat we het project in de dokterspost en in het huisje van Fatime in Mihajas graag af willen krijgen hebben we besloten om het avondprogramma voor de kinderen alleen op maandag en vrijdag door te laten gaan.
Op dinsdagochtend ging het kamp weer op volle toeren door, met maar liefst 270 kinderen en ze stonden alweer vroeg bij het hek te wachten. Deze ochtend stond in het teken van de voetwassing. We begonnen met het zingen van bekende en nieuwe liederen, waarna Margreet het verhaal vertelde. Maarten vertaalde dit verhaal voor de kinderen. Dit was leuk, omdat we zo als Nederlandse groep ook konden volgen wat er aan de kinderen werd verteld. De moraal van het verhaal was dat we elkaar moeten dienen en ook de ‘onderdanige’ klusjes moeten doen voor elkaar.
Berthold en Gijs-Henk deden na het verhaal het knutselwerkje met de kleine kinderen. Ze hebben mooie hoeden gemaakt met daarop twee handen. En de tekst dat ze elkaar helpen. Ook werd er weer een bingo-spel gedaan wat lichtelijk uit de hand liep, omdat iedereen mee wilde doen en prijsjes wilde winnen. Maar de spierballen en overredingskracht van de nuchtere Hollanders brachten het spel tot een goed einde.
Aangezien we een aantal woorden weten en non-verbale communicatie weer flink beoefend wordt, lukt het aardig om te communiceren in dit soort calamiteiten. Zo klinken meermaals de woorden: Oeloe (zitten), Mos (niet doen), Kolos mehiele (je speelt vals) en shum mir (heel goed) en Ërstë pur dejesur (het is om te lachen). Uiteraard eindigden we de ochtend met ijs en dansen op Albanese muziek. Zo hebben we typisch Albanese muziek waarin iedereen in een halve cirkel staat en elkaars handen vasthoudt. Daarna ga je in een slinger met de voeten voor elkaar en achter elkaar (zoals de kruispas bij de warming-up voor een voetbaltraining) en sjees je het plein over. Aan de Albanese flexibiliteit en uithoudingsvermogen kan menig Hollander een puntje zuigen.
Ondertussen zijn Ruben, Walter, Elske en Jasmijn in Mihajas aan het werk bij Fatime. Ruben heeft gewerkt aan het afdakje voor de deur en een hele nieuwe houten vloer aangelegd. Walter, Elske en Jasmijn hebben de binnenmuren afgenomen met een stoffer om deze zo veel als mogelijk vrij te maken van stof, spinnenraggen en ander vuil. Jasmijn heeft verschillende keren gegild bij het weer verschijnen van een spin uit een gat in de muur… Na deze klus konden de binnenmuren geschilderd worden. Walter vond het ook wel eens fijn om als lange man te werden beschouwd voor het hogere werk. Fatime was erg dankbaar en er werden vele knuffels uit gedeeld. Kortom een ervaring om niet meer te vergeten.
In de middag zijn verschillende jongeren in Mushquta verder gegaan met het schilderen van de dokterspost. Zowel de buitenmuren als binnenmuren zijn nu echt bijna klaar. Hermani was zeer tevreden.
Ook de kinderen uit het kinderhuis hebben in de middag genoten van onze jongeren. Zij zijn hier bezig geweest met schmink en dit vonden zij helemaal geweldig. Onder de Nederlandse jongeren zit ongekend talent om te schminken, dat ging echt super goed.
We eindigden de dag met een heerlijke pasta van de chefkoks en veel gezelligheid bij de spelletjes Hartenjagen en Rummikub.
De woensdagochtend begonnen we weer met goede moed aan de dag met een heerlijk ontbijtje. Een aantal ging met de opperbouwmeesters Ruben en Plump op pad om in Mihajas te klussen. Het hek is van de dam gesloopt, waarna de palen met beton in de grond gezet zijn als een rots in de branding. Ook is het dak van het huisje gemaakt, het schilderen helemaal afgemaakt en alle gaten zijn opgevuld met beton, zelfs een openhaard is gefabriceerd.
Ook de Bijbelweek was een succes vanmorgen. We hebben de leeftijd naar beneden bijgesteld naar 14 jaar, op die manier kunnen we het beter behappen en alle kinderen een leuke ochtend geven. Dat betekent wel dat we bij het hek moesten selecteren, dat viel nog niet mee maar het is wel goed gekomen.
We begonnen de ochtend met het zingen van ‘happy birthday’ voor een kindje van de VakantieBijbelWeek. Daarna zongen we weer veel Albanese liederen en werd samen met de kinderen het Onze Vader gebeden. Maarten deed de vertelling en vertelde over de Emmaüsgangers. De jongere kinderen hebben daarna brillen geknutseld. Dit was omdat de Emmaüsgangers het anders zagen nadat ze Jezus hadden ontmoet. De brillen zijn erg leuk geworden.
Bij de oudste kinderen is het loomen nog steeds een favoriet. Ze willen elke dag heel veel armbandjes maken. Verder hebben we geschilderd en zijn er tassen versierd. Ook deze waren erg in trek! Na een heuse competitie tussen Nederland en Albanië op het volleybalveld hadden de Nederlanders gewonnen. Het ging lang gelijk op, maar we haalden de overwinning binnen!
Na het ijs en het dansen kregen de kinderen een croissant en een blikje cola mee naar huis.
’s Middags zijn we met Gerlinde, Berthold, Maurits en Margreet naar Shketere geweest. Daar hebben we twee gezinnen bezocht. We waren best onder de indruk van de situatie hier. De armoede is groot en de kinderen kunnen door het KANS project naar school. In één gezin is de moeder echter ziek en moet het meisje nu het huishouden runnen en voor de koe zorgen. Daardoor moet zij stoppen met school. Dat vonden we heel sneu omdat je haar beter gunt.
In het andere gezin leven ze met 2 volwassenen en 3 kinderen in één ruimte van maximaal 10m2. Zij zijn uit een ander dorp hier naartoe gekomen en hebben daardoor geen land. De vader in het gezin heeft geen werk en wordt ondersteund door de staat, maar dat is niet voldoende.
Het is goed om hier te zijn en dan voedselpakketten te brengen. Op die manier kunnen we delen met hen. Je merkt aan alles dat de mensen heel dankbaar daarvoor zijn. We zien wel dat ze niet heel spraakzaam zijn. Je zou soms, met vertaling, wel wat meer willen weten maar dat lukt niet. Het lijkt net of hun dromen weg zijn. Deze mensen zijn aan het overleven en hebben daar onze hulp bij nodig!
Kortom, het waren prachtige, warme, intensieve en mooie dagen die ons veel voldoening geven en waarin we Gods woord praktisch mochten maken. Het is fijn om op deze manier te laten zien dat je een Christen bent, door alleen al liefde te tonen met je daden, aangezien je de taal niet spreekt. Het gaat ook goed binnen de groep. We hebben het gezellig met elkaar, we gaan af en toe onze eigen gang, maar zijn ook veel samen. De groep is groot en iedereen heeft per dag zijn eigen project. Klussen, dokterspost, het bezoeken van gezinnen, VakantieBijbelweek, afwassen, kampvuur maken, etcetera. Genoeg te doen. Vanuit dit
bericht: excuses dat we niet altijd onze moeders bellen! In dit geval: geen bericht, goed bericht.
We sluiten af in het gezang van Psalmen voor Nu, begeleid met gitaar: we zijn gezegend. Adieu!
Al nagenietend van de overheerlijke pannenkoeken, het HEMA-deuntje spelend op de gitaar zetten wij ons ertoe u te vertellen wat er de afgelopen dagen is voorgevallen in het warme doch bruisende Musquetà. We staan aan de avond van dag drie, wat wil zeggen dat we over de helft van de vakantie Bijbelweek zijn. Door de ervaring van de vorige dagen ging deze dag nog beter dan dinsdag, die beter verliep dan de maandag. Omdat we het project in de dokterspost en in het huisje van Fatime in Mihajas graag af willen krijgen hebben we besloten om het avondprogramma voor de kinderen alleen op maandag en vrijdag door te laten gaan.
Op dinsdagochtend ging het kamp weer op volle toeren door, met maar liefst 270 kinderen en ze stonden alweer vroeg bij het hek te wachten. Deze ochtend stond in het teken van de voetwassing. We begonnen met het zingen van bekende en nieuwe liederen, waarna Margreet het verhaal vertelde. Maarten vertaalde dit verhaal voor de kinderen. Dit was leuk, omdat we zo als Nederlandse groep ook konden volgen wat er aan de kinderen werd verteld. De moraal van het verhaal was dat we elkaar moeten dienen en ook de ‘onderdanige’ klusjes moeten doen voor elkaar.
Berthold en Gijs-Henk deden na het verhaal het knutselwerkje met de kleine kinderen. Ze hebben mooie hoeden gemaakt met daarop twee handen. En de tekst dat ze elkaar helpen. Ook werd er weer een bingo-spel gedaan wat lichtelijk uit de hand liep, omdat iedereen mee wilde doen en prijsjes wilde winnen. Maar de spierballen en overredingskracht van de nuchtere Hollanders brachten het spel tot een goed einde.
Aangezien we een aantal woorden weten en non-verbale communicatie weer flink beoefend wordt, lukt het aardig om te communiceren in dit soort calamiteiten. Zo klinken meermaals de woorden: Oeloe (zitten), Mos (niet doen), Kolos mehiele (je speelt vals) en shum mir (heel goed) en Ërstë pur dejesur (het is om te lachen). Uiteraard eindigden we de ochtend met ijs en dansen op Albanese muziek. Zo hebben we typisch Albanese muziek waarin iedereen in een halve cirkel staat en elkaars handen vasthoudt. Daarna ga je in een slinger met de voeten voor elkaar en achter elkaar (zoals de kruispas bij de warming-up voor een voetbaltraining) en sjees je het plein over. Aan de Albanese flexibiliteit en uithoudingsvermogen kan menig Hollander een puntje zuigen.
Ondertussen zijn Ruben, Walter, Elske en Jasmijn in Mihajas aan het werk bij Fatime. Ruben heeft gewerkt aan het afdakje voor de deur en een hele nieuwe houten vloer aangelegd. Walter, Elske en Jasmijn hebben de binnenmuren afgenomen met een stoffer om deze zo veel als mogelijk vrij te maken van stof, spinnenraggen en ander vuil. Jasmijn heeft verschillende keren gegild bij het weer verschijnen van een spin uit een gat in de muur… Na deze klus konden de binnenmuren geschilderd worden. Walter vond het ook wel eens fijn om als lange man te werden beschouwd voor het hogere werk. Fatime was erg dankbaar en er werden vele knuffels uit gedeeld. Kortom een ervaring om niet meer te vergeten.
In de middag zijn verschillende jongeren in Mushquta verder gegaan met het schilderen van de dokterspost. Zowel de buitenmuren als binnenmuren zijn nu echt bijna klaar. Hermani was zeer tevreden.
Ook de kinderen uit het kinderhuis hebben in de middag genoten van onze jongeren. Zij zijn hier bezig geweest met schmink en dit vonden zij helemaal geweldig. Onder de Nederlandse jongeren zit ongekend talent om te schminken, dat ging echt super goed.
We eindigden de dag met een heerlijke pasta van de chefkoks en veel gezelligheid bij de spelletjes Hartenjagen en Rummikub.
De woensdagochtend begonnen we weer met goede moed aan de dag met een heerlijk ontbijtje. Een aantal ging met de opperbouwmeesters Ruben en Plump op pad om in Mihajas te klussen. Het hek is van de dam gesloopt, waarna de palen met beton in de grond gezet zijn als een rots in de branding. Ook is het dak van het huisje gemaakt, het schilderen helemaal afgemaakt en alle gaten zijn opgevuld met beton, zelfs een openhaard is gefabriceerd.
Ook de Bijbelweek was een succes vanmorgen. We hebben de leeftijd naar beneden bijgesteld naar 14 jaar, op die manier kunnen we het beter behappen en alle kinderen een leuke ochtend geven. Dat betekent wel dat we bij het hek moesten selecteren, dat viel nog niet mee maar het is wel goed gekomen.
We begonnen de ochtend met het zingen van ‘happy birthday’ voor een kindje van de VakantieBijbelWeek. Daarna zongen we weer veel Albanese liederen en werd samen met de kinderen het Onze Vader gebeden. Maarten deed de vertelling en vertelde over de Emmaüsgangers. De jongere kinderen hebben daarna brillen geknutseld. Dit was omdat de Emmaüsgangers het anders zagen nadat ze Jezus hadden ontmoet. De brillen zijn erg leuk geworden.
Bij de oudste kinderen is het loomen nog steeds een favoriet. Ze willen elke dag heel veel armbandjes maken. Verder hebben we geschilderd en zijn er tassen versierd. Ook deze waren erg in trek! Na een heuse competitie tussen Nederland en Albanië op het volleybalveld hadden de Nederlanders gewonnen. Het ging lang gelijk op, maar we haalden de overwinning binnen!
Na het ijs en het dansen kregen de kinderen een croissant en een blikje cola mee naar huis.
’s Middags zijn we met Gerlinde, Berthold, Maurits en Margreet naar Shketere geweest. Daar hebben we twee gezinnen bezocht. We waren best onder de indruk van de situatie hier. De armoede is groot en de kinderen kunnen door het KANS project naar school. In één gezin is de moeder echter ziek en moet het meisje nu het huishouden runnen en voor de koe zorgen. Daardoor moet zij stoppen met school. Dat vonden we heel sneu omdat je haar beter gunt.
In het andere gezin leven ze met 2 volwassenen en 3 kinderen in één ruimte van maximaal 10m2. Zij zijn uit een ander dorp hier naartoe gekomen en hebben daardoor geen land. De vader in het gezin heeft geen werk en wordt ondersteund door de staat, maar dat is niet voldoende.
Het is goed om hier te zijn en dan voedselpakketten te brengen. Op die manier kunnen we delen met hen. Je merkt aan alles dat de mensen heel dankbaar daarvoor zijn. We zien wel dat ze niet heel spraakzaam zijn. Je zou soms, met vertaling, wel wat meer willen weten maar dat lukt niet. Het lijkt net of hun dromen weg zijn. Deze mensen zijn aan het overleven en hebben daar onze hulp bij nodig!
Kortom, het waren prachtige, warme, intensieve en mooie dagen die ons veel voldoening geven en waarin we Gods woord praktisch mochten maken. Het is fijn om op deze manier te laten zien dat je een Christen bent, door alleen al liefde te tonen met je daden, aangezien je de taal niet spreekt. Het gaat ook goed binnen de groep. We hebben het gezellig met elkaar, we gaan af en toe onze eigen gang, maar zijn ook veel samen. De groep is groot en iedereen heeft per dag zijn eigen project. Klussen, dokterspost, het bezoeken van gezinnen, VakantieBijbelweek, afwassen, kampvuur maken, etcetera. Genoeg te doen. Vanuit dit
bericht: excuses dat we niet altijd onze moeders bellen! In dit geval: geen bericht, goed bericht.
We sluiten af in het gezang van Psalmen voor Nu, begeleid met gitaar: we zijn gezegend. Adieu!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
